- Pamięć nie wystarczy, żeby tworzyć historię - pisze w swoim orędziu Marianeli NUNEZ, tancerka z Argentyny. Tradycyjnie już na okoliczność Międzynarodowego Dnia Tańca co roku Narodowy Instytut Muzyki i Tańca we współpracy z Polskim Ośrodkiem Międzynarodowego Instytutu Teatralnego prosi jednego artystę o takie oficjalne przemówienie.
- Ocalanie i ożywianie historii mistrzyń i mistrzów, artystek i artystów, choreografek i choreografów, którzy wzbogacili świat tańca, zaskarbiając sobie pełne prawo do zapisu w pamięci przyszłych pokoleń, jest naszym wspólnym zobowiązaniem - apeluje w orędziu Marianeli. - Miejmy świadomość, że nie tylko obserwujemy tradycję rzeźbioną kunsztownie, w umiłowaniu piękna, szlachetności i poświęcenia – jesteśmy również jej spadkobierczyniami i spadkobiercami; to tradycja, która stale dokarmia nas na naszej zawodowej ścieżce - podkreśla artystka.
Kielecki Teatr Tańca na Dzień Tańca przygotował wyjątkową ucztę taneczną. Na scenie zaprezentowały swój tegoroczny dorobek choreograficzny dzieci i młodzież szkoły KTT. To układy taneczne, dzięki którym zdobywają oni medale na turniejach tanecznych w kraju, a nawet dalej - na międzynarodowych finałach. Wystąpiły zespoły N1, Impuls I, Impuls II, Impuls III, Impuls IV, Impuls V, Cookies, Rewiwal, Young Generation, solo Nikodem Nowacki. Choreografie te powstały, co widać, prosto z serca i duszy kreatywnych choreografów KTT: Anny Budnickiej, Ewy Gil-Goraj, Moniki Pająk, Małgorzaty Boruń i Wojciecha WoCo Krawczuka.
Podczas imprezy gościnnie wystąpili Artyści Polskiego Baletu Narodowego Junior z Warszawy. Ci zaserwowali publiczności mnóstwo radości dowcipnymi i dopracowanymi również pod względem mimiki pokazami.
Zawodowi artyści Kieleckiego Teatru Tańca zachwycili z kolei przeszywającymi na wskroś wystąpieniami. Zaprezentowali między innymi scenę ze sztuki The Black Wedding świeżo po premierze (26 kwietnia 2024 ). Niesamowicie wymagająca i emocjonalna choreografia została opracowana przez Hope'a Maimane. Muzyka, którą przygotował Collage Muzyczny ma ogromny swój udział w poruszeniu publiki.
Elżbieta i Grzegorz Pańtak, dyrektorzy KTT, z dumą odczytali orędzie Klaudii Tkaczyk tancerki Kieleckiego Teatru Tańca, które ujawnia kulisy powstawania tych wszystkich wrażeń, które ukazała scena tego i każdego inne wieczoru. - Chciałabym powiedzieć jak ciężko i jak pięknie jest żyć swoją pasją. Głosem wszystkich tancerzy pragnę przyznać się do złych dni, w których traciłam siłę i wiarę w to, że taniec ze mną zostanie. Do chwili, w których myślałam, że są lepsi, że nie jestem wystarczająco dobra by coś osiągnąć. Do łez, do każdej kropli potu zostawionej na sali i do każdego nieudanego pas - napisała tancerka. Trzeba dodać, że to jedna z głównych artystek Kieleckiego Teatru Tańca. Dobrze pamiętać o tym wszystkim zachwycając się kolejnymi sztukami teatru.