Wczoraj prezentowaliśmy pierwszą część biografii biskupa.
http://swietokrzyskie.cozadzien.pl/ostrowiec/spotkanie-z-prawdziwym-sw-mikolajem-cz-i/48515
Dziś ciąg dalszy.
Po „potopie” świątynia została odbudowana staraniem ks. Jana Kasztulskiego. Ale już w latach 70. XVIII w. została rozebrana, ponieważ była „bardzo mała, ciemna, nikczemna, bez grobów, bez kaplic, bez naw bocznych, wieży, facjaty”. Na jej miejscu postawiono nowy kościół, stojący do dziś, fundacji ks. proboszcza Sebastiana Pisulewskiego, wg projektu ks. Józefa Karsznickiego, ze skasowanego zakonu jezuitów. Trzeci kościół szewieński również otrzymał wezwanie św. Mikołaja. W ten sposób św. Mikołaj od początku patronuje parafii szewieńskiej, która dziś obejmuje zasięgiem: Szewnę, Świrnę, Szyby, Jędrzejowice, część Podszkodzia i Ostrowca Św.
W kościele w Szewnie św. Mikołaj jest wszechobecny. Ukazują go liczne obrazy, malowidła i rzeźby. Przyodziany jest w stój biskupi, na głowie ma mitrę, a w ręku pastorał. W niczym nie przypomina świętych mikołajów znanych z reklam, wytworów kultury masowej i branży handlowej, które zastąpiły w powszechnej świadomości tradycyjny wizerunek świętego – bpa Miry, symbolu dobroci, empatii i radości.
Na ścianach szewieńskiej kaplicy zw. Sancta Sanctorum (Święte Świętych), w niszach, znajduje się sześć obrazów przedstawiających św. Mikołaja udzielającego sakramentów, po lewej stronie: chrztu, bierzmowania, pokuty, po prawej: kapłaństwa, małżeństwa i namaszczenia chorych (Najświętszy Sakrament zawarty jest w tabernakulum). Pośrodku kaplicy stoi ołtarz główny poświęcony św. Mikołajowi, w formie mensy z Arką Przymierza, w otoczeniu dwóch cherubinów. Za nim znajduje się trójgran: z figurą św. Mikołaja z XIV w. wykonaną z drzewa i pozłacaną, obrazem św. Mikołaja podarowanym przez hr. Wielopolskiego oraz obrazem Matki Bożej Częstochowskiej.
Wizerunek św. Mikołaja widnieje także w zwieńczeniu ołtarza bocznego św. Józefa, w prezbiterium. Obok tego ołtarza stoi kolejna rzeźba świętego, ofiarowana przez hr. Wielopolskich, a sprowadzona z Paryża.
Sklepienie nawy głównej kościoła zdobią sceny z życia św. Mikołaja, które układają się w trzy legendy. Jedna z nich opowiada o trzech córkach. Wg niej młody Mikołaj, jeszcze przed wyborem na biskupa, miał chciwego i bogatego sąsiada, który drwił z jego pobożności. Bóg ukarał sąsiada i sprawił, że stracił majątek oraz popadł w biedę. Gdy nie miał już z czego utrzymać rodziny, postanowił sprzedać swoje trzy córki do domu publicznego, ponieważ nikt nie chciał ich poślubić bez otrzymania stosownego posagu. Mikołaj, po długich rozważaniach tekstów Pisma Świętego i modlitwie, postanowił pomóc dziewczętom i uchronić je przed hańbą. Ukradkiem, pod osłoną nocy, zostawił im mieszki wypełnione złotem na posag. Gdy sąsiad dowiedział się skąd pochodzą tajemnicze pieniądze, zawstydzony podziękował Mikołajowi i postanowił zmienić swoje życie na zgodne z przykazaniami.
Inna scena opowiada historię żołnierzy, których św. Mikołaj uchronił przed śmiercią. Wg niej cesarz Konstantyn wysłał morzem z Konstantynopola wojsko, aby stłumić bunt we Frygii. Oddziały przybyły do portu Andriake, nieopodal Miry, po czym splądrowały miasto. Po opanowaniu zamieszek lokalny prefekt za nadużycia skazał na śmierć trzech żołnierzy. Biskup udowodnił niewinność mężczyzn i w ostatniej chwili powstrzymał miecz katowski.
Trzecia scena z życia św. Mikołaja przedstawia go jak nawraca grzeszników – złodziei i wstrząsa ich sumieniami.
Ale to nie wszystkie wizerunki świętego. Jego podobizna zdobi jedną z szewieńskich monstrancji. Rzeźbę św. Mikołaja na postumencie można zobaczyć także na terenie cmentarza kościelnego. Pochodzi ona z 1874 r., a ufundowała ją Agniska Heroska.
Parafia Szewna posiada relikwie św. Mikołaja, przy których wierni modlą się i które całują podczas uroczystości odpustowych ku czci patrona, obchodzonych oczywiście 6 grudnia.
A 6 grudnia, w święto św. Mikołaja, wszyscy obchodzimy mikołajki. Tego dnia obdarowujemy się upominkami, często podrzucanymi pod poduszkę. Zabawa w mikołajki ma na celu niesienie radości, wzorem św. Mikołaja.
Z popularnym świętym związanych jest szereg przysłów. Wiele z nich wiąże się z radością jaka się z nim kojarzy, np.: „Na św. Mikołaja czeka dzieci cała zgraja”, „Na św. Mikołaj radość dokoła”. Są też przysłowia „meteorologiczne”, tj.: „Na Mikołaja lody, na Gody wody” i odwrotnie „Na Mikołaja wody, na Gody lody” oraz „W Mikołaja, gdy deszcz wszędzie, cała zima lekka będzie”, „Jeśli św. Mikołaj lodu nie roztopi, długo będą w ręce chuchać chłopi”.
