Dzieci w sytuacjach kryzysowych wymagają szczególnej uwagi. Hałas, tłum, presja czasu, sprzeczne informacje i nagłe przerwanie rutyny potrafią wywołać u dziecka chęć ucieczki lub poczucie lęku. Najpoważniejszym ryzykiem dla rodzica lub opiekuna jest zagubienie dziecka - podczas ewakuacji, w miejscu publicznym lub w trakcie wydarzenia plenerowego.
Dlatego warto przygotować dziecko do sytuacji zagrożenia. Przeprowadź z nim rozmowę, wyjaśnij w sposób adekwatny do wieku sposób działania, zadbaj o spokojna atmosferę. Ustalcie wspólnie, jakie zadania będzie miał każdy członek rodziny w sytuacji kryzysowej.
Identyfikator dla dziecka
Dziecko może nie pamiętać numeru telefonu, nie potrafić podać adresu albo nie umieć opisać, skąd przyszło. Najprostsze rozwiązanie to kartka/identyfikator z danymi kontaktowymi, trzymany stale w kieszeni kurtki i w plecaku.
W identyfikatorze powinny znaleźć się: imię i nazwisko dziecka, numer telefonu do opiekuna oraz miejscowość/adres. Jeśli dziecko ma istotne potrzeby zdrowotne (np. alergie), warto dopisać krótką informację. Przygotuj dziecko na sytuację, w której osoba postronna, ochrona czy służby mają w ręku podstawowe informacje.
Kolejnym krokiem jest określenie, jak dziecko powinno postąpić w momencie utraty kontaktu z opiekunem. Aby dziecko właściwie zareagowało w sytuacji stresowej, powinno mieć przećwiczone proste schematy:
- Zatrzymuję się
- Szukam osoby, która może udzielić pomocy: policjanta, strażaka, pracownika ochrony lub pracownika obiektu (np. punktu informacji).
- Pokazuję identyfikator i mówię swoje imię.
To podejście działa wszędzie: w galerii, na jarmarku, w szkole, na dworcu i podczas ewakuacji.
Plecak ewakuacyjny dla dziecka
Każdy z nas, także dziecko, powinien być przygotowany do tego, aby przetrwać kilka dni poza domem. Dlatego przygotujcie wspólnie plecak ewakuacyjny w wersji dziecięcej.
W plecaku powinno znaleźć się minimum: woda, prosta przekąska, chusteczki lub żel do higieny, dodatkowe ubrania (zależnie od pogody) oraz — obowiązkowo — druga kopia identyfikatora. Taki zestaw zapewnia dziecku podstawowe poczucie bezpieczeństwa, a opiekunowi pozwala działać sprawniej, bez konieczności podejmowania wielu decyzji pod presją czasu.
Gdy identyfikator i plecak są przygotowane, kolejnym krokiem jest ustalenie kierunku działania: dokąd należy się udać oraz gdzie szukać ochrony, jeżeli sytuacja ma charakter poważniejszy i wymaga skorzystania z miejsc schronienia lub innych bezpiecznych punktów.
Miejsca schronienia
Opiekun powinien wiedzieć, gdzie w najbliższej okolicy znajdują się takie miejsca oraz z jakich źródeł pozyskiwać informacje potwierdzone i aktualne. Dziecko może nie znać szczegółowej lokalizacji, lecz powinno rozumieć zasady: pozostaję z opiekunem, utrzymuję bliski kontakt i nie oddalam się samodzielnie.
Należy również uwzględnić wariant, w którym dotarcie do miejsca schronienia nie jest możliwe. W takiej sytuacji kluczowe jest wskazanie bezpieczniejszej przestrzeni w budynku lub w najbliższym otoczeniu oraz podjęcie decyzji w sposób spokojny i uporządkowany, bez działań chaotycznych.
Numery alarmowe
Osoby dorosłe powinny mieć świadomość, że w sytuacji nagłej kluczowe jest przekazanie krótkiego, uporządkowanego komunikatu: co się stało, gdzie się znajdujemy oraz kto potrzebuje pomocy. Dziecko nie musi samodzielnie organizować działań ratunkowych, jednak powinno potrafić przekazać podstawowe informacje lub wskazać osobę dorosłą, która przekaże je w sposób właściwy. Na stronie https://www.gov.pl/web/numer-alarmowy-112/ jak-zgłaszać znajdziesz więcej informacji, jak prawidłowo korzystać z numerów alarmowych. Warto przedyskutować te zasady z dzieckiem.
Po więcej informacji wejdź na stronę https://www.gov.pl/web/poradnikbezpieczenstwa do rządowego Poradnika bezpieczeństwa.
