Mieszkańcy Kielc odgłosy dalekich wybuchów usłyszeli wcześnie rano 1 września 1939 r. O godzinie 5.45 Polskie Radio nadało komunikat informujący o napaści Niemiec i wybuchu wojny. Podano też informację o odparciu ataków granicznych i wkroczeniu oddziałów Wojska Polskiego w głąb Niemiec. Apelowano też o zachowanie spokoju i zapewniano, że alianci wkrótce zaczną wypełniać swoje zobowiązania sojusznicze.
1 września samoloty niemieckiej Luftwaffe zbombardowały w Kielcach koszary wojskowe na Bukówce, dwukrotnie lotnisko w Masłowie oraz ujęcie miejskiego wodociągu koło Białogonu. W pierwszym dniu wojny nad Kielcami przelatywały też klucze lotnictwa niemieckiego w kierunku Sandomierza, aby bombardować przeprawy na Wiśle. Obrona przeciwlotnicza miasta składała się z jednej baterii dział przeciwlotniczych oraz kompanii ciężkich karabinów maszynowych, których obsadę zapewniali żołnierze z pozostałej w mieście części 4. Pułku Piechoty Legionów i 2. Pułku Artylerii Lekkiej Legionów. Stanowiska obrony przeciwlotniczej były przede wszystkim w ważniejszych zakładach pracy, jak Huta „Ludwików” czy „Granat”.
Druga Wojna światowa nie oszczędziła Kielc już od pierwszego dnia wojny. Uszkodzona była elektrownia, sieć wodociągowa i stacja kolejowa.
2 września około godz. 16 zestrzelono jeden niemiecki samolot, którego załoga wyskoczyła na spadochronach i została wzięta do niewoli. Tego dnia w wyniku bombardowania zniszczony został dom na skrzyżowaniu ul. Solnej i Paderewskiego.
W Listopadzie 1939 r. Odnaleziono zwłoki zamordowanego przez Niemców Stefana Artwińskiego, ostatniego prezydenta Kielc w latach II Rzeczypospolitej. W Kielcach powstają komórki podziemnej organizacji „Orzeł Biały”, następnie Służby Zwycięstwu Polski. Mordowanych było wielu kielczan i kieleckich żydów.
Dnia 31 marca 1941 roku weszło w życie rozporządzenie starosty miejskiego dotyczące utworzenia w Kielcach dzielnicy żydowskiej. W ten sposób powstały tzw. getta. w skład getta weszły ulice ; Piotrkowska, Jasna, Starozagnańska, Przechodnia, Silniczna, Kozia, Orla, Nowy Świat, Dąbrowska, Szydłowska, Targowa, Pocieszka, Marszałkowska, Nowowiejska, Radomska, Bodzentyńska, pl. św. Wojciecha. W rezultacie w wyznaczonym na getto terenie znajdowało się 500 budynków, które zamieszkiwało 15000 żydów. los Żydów kieleckich był przesądzony. Musieli zginąć. W sierpniu 1942 roku, po miesiącach cierpień, głodu, chorób i egzekucji, blisko 21 tysięcy Żydów zostało wywiezionych i zamordowanych w niemieckim obozie zagłady w Treblince. Podczas likwidacji getta na ulicach Kielc zgładzono około 1500 Żydów .
