Sytuacja zagrożenia w sposób szczególny ujawnia bariery, które na co dzień mogą wydawać się jedynie uciążliwe. Schody, brak windy, tłum, hałas czy szybkie i trudne do wychwycenia komunikaty w kryzysie mogą stać się przeszkodą realnie ograniczającą możliwość bezpiecznego działania. Osoby z niepełnosprawnościami oraz osoby przewlekle chore należą do grup, których bezpieczeństwo wymaga konkretnych rozwiązań organizacyjnych: planu postępowania, jasno określonych ról oraz gotowości otoczenia do udzielenia wsparcia. W takich okolicznościach możliwe jest, że dana osoba nie będzie w stanie zareagować samodzielnie - nie usłyszy komunikatu, nie zrozumie instrukcji, nie zdąży się przemieścić, nie zabezpieczy leków lub nie dotrze do miejsca schronienia bez pomocy.
Najważniejsza zasada jest uniwersalna: sprawdź, czy w najbliższym otoczeniu nie znajduje się osoba wymagająca szczególnej pomocy - w domu, w bloku, w pracy, w szkole i w sąsiedztwie.
W razie nagłego zagrożenia poinformuj służby ratownicze, że jest osoba, która wymaga szczególnej pomocy podczas ewakuacji.
Plan działania: jasne role i odpowiedzialność
W sytuacjach kryzysowych odpowiedzialność może ulec rozproszeniu, a działania - opóźnieniu. Potrzebny jest minimalny, ale jednoznaczny plan: konkretna osoba odpowiada za sprawdzenie konkretnej osoby. Taką rolę może pełnić domownik, sąsiad lub współpracownik - w zależności od miejsca i okoliczności.
Plan powinien odpowiadać na trzy podstawowe kwestie: kto sprawdza, jak odbywa się komunikacja oraz co jest priorytetem (np. leki, dokumenty, sprzęt wspierający funkcjonowanie, bezpieczne opuszczenie budynku). Takie ustalenia skracają czas decyzji - a w kryzysie czas jest zasobem kluczowym.
Informacja medyczna i leki
Osoba wspierana może nie umieć w sytuacji stresu przekazać informacji o leczeniu, swoich potrzebach lub ograniczeniach. Dlatego warto wcześniej przygotować i przechowywać w łatwo dostępnym miejscu: listę leków, dawkowanie, najważniejsze informacje medyczne oraz dane kontaktowe do opiekuna/osoby bliskiej. Ten zestaw powinien być możliwy do użycia natychmiast - bo w stresie pamięć bywa zawodna, a brak danych opóźnia udzielenie pomocy.
Plecak ewakuacyjny
Plecak ewakuacyjny dla osoby wymagającej szczególnej pomocy powinien być przygotowany indywidualnie. Najczęściej niezbędne są: leki, środki higieniczne, woda, telefon, ładowarka, powerbank, latarka, dokumenty lub kopie, a w razie potrzeby także elementy wspierające funkcjonowanie (np. baterie do urządzeń pomocniczych, materiały ułatwiające komunikację). Kluczowe jest też: praktyczne ułożenie zawartości i zostawienie plecaka w miejscu łatwo dostępnym i dobrze znanym.
Miejsca schronienia
Dotarcie do miejsca schronienia nie zawsze jest możliwe ze względu na bariery architektoniczne, warunki terenowe lub stan zdrowia. Dlatego konieczne jest przyjęcie dwóch wariantów:
- Wariant A: dojście do najbliższego miejsca schronienia, o ile to realne.
- Wariant B: pozostanie w bezpieczniejszej przestrzeni w budynku oraz posiadanie sposobu uzyskania informacji i wezwania pomocy.
Warto sprawdzić te scenariusze wcześniej: dostępność trasy, bariery oraz możliwość uzyskania wsparcia w przemieszczaniu się.
Numery alarmowe
Jeżeli sytuacja jest nagła i wymaga interwencji służb, kluczowe znaczenie ma treść zgłoszenia. Należy przekazać w sposób uporządkowany: co się stało, gdzie, dlaczego osoba nie może zareagować samodzielnie oraz jakiej pomocy wymaga. Na stronie https://www.gov.pl/web/numer-alarmowy-112/inne-numery-alarmowe znajdziesz listę wszystkich numerów alarmowych — zajrzyj koniecznie.
Po więcej informacji wejdź na stronę https://www.gov.pl/web/poradnikbezpieczenstwa do rządowego Poradnika bezpieczeństwa.
![Grand Fight Night - Klimontowska Gala Boksu i Kickboxingu [ZDJĘCIA]](/img/2025/12/15/_min/1v0a8249-edited.jpg)
