Danuta Rinn pytała śpiewając – gdzie ci mężczyźni, prawdziwi tacy? Orły, sokoły, herosy??? I mimo tego, że ta piosenka ma już swoje lata, to akurat dzisiaj idealnie trafia w to, co stało się z rodzajem męskim (na szczęście nie całym).
Bo teraz, z niewyjaśnionych przyczyn, dla sporej części określanej jako masculinum wyznacznikiem bycia nim jest założenie jak najcieńszych rurek (dla niewtajemniczonych – spodnie opinające nogi, uwydatniające pośladki), przesiadywanie w knajpie, popijanie „proseko” tuż przed południem i noszenie pudru w torebce. Bo to modne i wygodne. Bo tak nakazuje moda… Moda?!?! To niebezpieczny trend na bycie zwykłym nieudacznikiem, który do wkręcenia żarówki potrzebuje co najmniej trzech fachowców, nie mówiąc o umyciu okien, czy zrobieniu sobie kanapki. Wiele lat temu takie ofiary były jednostkami, które w końcu brały się w garść. Osobiście znam kilku, którzy z maminsynków z mlekiem pod nosem stali się mistrzami życia, które wygrali. Bo większość ich gatunkowego otoczenia była Samcami Alfa. I mieli dobre wzorce. I mieli dobre przykłady. Bo mieli ojca i matkę, którzy potrafili wytłumaczyć tak, że morał pozostawał w głowie na lata. Bo mieli brata lub kolegów, którzy byli dumni z bycia facetem. I nie nosili rurek. A jak nosili, to szybko zdejmowali.
Dzisiaj niestety to kobiety są Samcami Alfa. To one noszą spodnie. To one najczęściej potrafią wkręcić żarówkę, postawić ścianę z cegły i otworzyć drzwi listonoszowi ze szlifierką kątową w dłoni. A te misie kolorowe, stare konie z mentalnością pięciolatka? Siedzą u fryzjerów, kosmetyczek, stylistek, makijażystek, przyjaciółeczek, z którymi pozostają w tak zwanej „friendzone” (tutaj tłumaczę – nowy twór zwykłego koleżeństwa, które zabrania obu stronom przejścia do głębszej fazy znajomości, dawniej zwanej "chodzeniem"). Te pierdoły życiowe zwyczajnie boją się silnych kobiet, ale to właśnie przez takich gogusiów większość kobiet stała się niezależna, silna… Bo kiedy chłop, zamiast w barze z piwem i kolegami mecze oglądać, to oni idą z przyjaciółeczką na zakupy do galeryjek.
Ręce opadają same, a kobietom przy nadziei odchodzą wody…
Więc jeżeli znajdzie się gdzieś romantyczna księżniczka, poszukująca księcia na białym rumaku, to wśród obecnych małych-dużych chłopców próżno szukać. Lepiej adoptować kota ze schroniska, kupić dużo książek i zaszyć się w jaskini marzeń.
POST SCRIPTUM
Na szczęście prawdziwi mężczyźni gdzieś istnieją, więc jest nadzieja na przetrwanie gatunku!!! Bo przecież dzieci się rodzą. A jeśli się rodzą, to świadczy, że gdzieś jakiś komin dymi. A jak komin dymi, to i w piecu się pali. I byłoby cudownie, gdyby tak jak śpiewała Alicja Majewska - żagiel się bielił chłopców, którzy odpłynęli. Żeby na ich miejsce przypłynęli (i to wpław) mężczyźni, tacy prawdziwi – trochę szorstcy, czasem w brudnych gaciach i przepoconej koszulce, powierzchowni twardziele, ale z wielkim sercem. Życzę wszystkim prawdziwym facetom, żeby nie musieli się wstydzić za swój rodzaj, żeby, jeśli klepną w plecy kolegę, tak zwyczajnie po męsku, nie byli posądzeni o napaść z uszkodzeniem ciała.
Kobietom życzę, żeby patrząc na facetów widziały oparcie i wsparcie. I życzę im, żeby klepiąc facetów po plecach, tak po przyjacielsku, czy podczas końskich zalotów, nie zostały ofukane. Żeby już nigdy żaden „men-Ken” nie powiedział do nich „FOCH”, obracając się na pięcie odchodząc, nerwowo trzepiąc torebką z markowego butiku.
